Roma ordusu, İngiltere’den Orta Doğu’ya kadar neredeyse tüm Avrupa’yı işgal eden ve fetheden antik dünyanın en zorlu ve güçlü askeri gücüydü. Hem avantajları hem de dezavantajları olan Roma ordusunun askerleri için hayat kolay değildi ve beklentiler çok yüksekti. Romalı askerler ve yaşadıkları hayat hakkında 10 ilginç gerçeğe bir göz atalım!
Kaynak:https://learnodo-newtonic.com/roman-s…
1. K2:
2. Romalı askerler iki farklı kategoriye ayrıldı.
Roma askerleri lejyonerler ve destek kuvvetleri olarak ikiye ayrıldı. Ayrıca sadece 20 yaşından büyük erkeklerin Roma ordusuna katılmasına izin veriliyordu. Lejyonerler güç yelpazesinin en tepesindeydiler, en saygı duyulanları ve tamamı Roma vatandaşı olan askerlerden oluşuyorlardı. Destek kuvvetleri, tabiri caizse, Roma İmparatorluğu’nun dış mahallelerinden toplanan Romalı olmayan vatandaşlardan oluşuyordu.
3. Orduya katılmaya karar verenler, hayatlarının ilk 25 yılını orduya adamak zorunda kalmışlardır.
Aslında hepimizin bir meslek seçtiği ve hayatımız boyunca o işi yaptığımız düşünülürse, Romalı askerlerin hayatlarının en az 25 yılını orduda geçirmeleri normal karşılanabilir. Yine de Roma ordusunda asker olmanın her zamanki gibi başka bir işle ilgisi yoktur. Ne de olsa 20 yaşında göreve başlayıp 40’lı yaşların ortasında emekli olmak ancak hayatta kalabilen askerler için geçerli… Yani askere gittiğiniz gün birkaç yıl sonra ölebileceğinizi sindirmeniz gerekiyor. ve sonra 25 yıl boyunca kan ve vahşet içinde olacağınızı çabucak kabul edin. zorunda!
4. Yine de emeklilik koşulları o kadar elverişliydi ki, ilk bakışta kimse askere gitmekten çekinmedi.
Tüm kana ve vahşete rağmen, ortalama bir Romalı asker, imparatorluktaki diğer tüm vatandaşlardan daha iyi bir hayat yaşadı. Askerlikten daha çok para kazandıran bir meslek yoktu ve askere gitmeyen sivil işlerde çalışanlar bile çok sefil bir hayat yaşıyordu. Roma askerlerinin her zaman sabit bir maaşı vardı, görevden emekli olduklarında imparatorluk onlara bir arsa ve ömür boyu emekli maaşı verdi. Ayrıca fırın, hastane, hamam gibi oburları için genellikle ulaşımı çok zor olan birçok tesisi ücretsiz olarak kullanabiliyorlardı.
5. Çok kapsamlı ve titiz bir eğitim sürecinden geçtiler.
Her yeni Romalı asker, göreve gönderilmeden önce 4-6 ay süren sıkı bir eğitim aldı. Eğitim tamamlandıktan sonra askerler sadece bir günde 32 kilometreden fazla yol kat edebilecekler. Ve bunun kendi içinde bir yerden bir yere yürüyerek gitmek için inanılmaz bir uzunluk olduğunu takdir edeceksiniz. Bu kadar uzun 32 kilometreyi tempolu bir tempoda yürürken, ağır ekipman ve kalkan, kılıç gibi zırhlar taşıdıklarını düşünürseniz, inanılmaz bir duruma geldiklerini hemen anlayabilirsiniz.
6. Askerler için hangisi daha uygun ve uygunsa ona göre ücret ödenir, uygun mevki için eğitim verilirdi.
Roma ordusunun askerleri de eğitim döneminin ardından uzunluk, ağırlık, fizik, bazı silahları diğerlerinden daha verimli kullanabilme gibi faktörlere göre detaylı eğitim aldılar. Bazı Romalı askerler okçulukta ustalaştı, bazıları mancınık kullanmada ustalaştı ve bazıları at sırtında savaşmak için eğitildi. Onlardan bu kadar korkulmasının ve zafere galip gelmesinin nedeni, herkesin kendi alanında ustalaşıp yenilmez bir güç haline gelmesiydi!
7. Takviye birliklerindeki askerler lejyonerlerden daha az maaş alıyordu ama daha riskli görevlere atanıyorlardı.
Elbette adaletsizlik ve eşitsizlik sadece mevcut dünya ve sistemle ilgili değil. Roma ordusunda tasnif ve kutuplaşma da dayatılmıştır. Lejyonerler, tüm övgüleri alan, hat düzeyinde saygı duyulan ve iyi maaş alan askerlerdi. Ama aslında savaş sırasında cephede bulunan ve ilk darbeyi vuran askerler dayanak noktasının askerleriydi. Hayatlarını lejyonerlerden daha fazla riske atmalarına rağmen, lejyonerlerin maaşının üçte biri kendilerine ödeniyordu… Sırf gerçek Roma vatandaşı olmadıkları için!
8. İkinci yüzyıla kadar evlenmeleri yasaktı.
Tıpkı babalar gibi Roma ordusu askerlerinin de evlenmesi kanunen yasaktı. Bu durum ikinci yüzyılda yeni bir kanunla değişene kadar, Romalı askerlerin askerlik hayatlarının ön planda olması ve tüm konsantrasyonlarının burada olması bekleniyordu. Ancak daha sonraki belgeler ve mezar taşlarındaki isimler, Romalı askerlerin bu kuralı sıklıkla ihlal ettiğini göstermektedir.
9. Yüzbaşılar Romalı askerlere acımasızca şiddet uyguladılar.
Roma ordusunda bir asker olsaydınız, sadece sürekli tehlikede olduğunuz, sıkı bir eğitim aldığınız ve her zaman onlarca kilo teçhizat taşıdığınız için hayat bir baş belası değildi. Yüzbaşılarının önderlik ettiği birliklerde, yüzbaşıları askerlere her zaman şiddet uygulamıştır. Ellerinde bir sopa taşıyorlardı ve askerleri “disipline etmek için” dövüyorlardı. Elbette Romalı askerlerin isyan edip başarılı oldukları zamanlar oldu ama bu, Romalı askerlerin taşıdıkları onca yükün üstüne sistematik olarak dayak yedikleri gerçeğini değiştirmiyor…
10. Tek görevleri askeri operasyonlara katılmak ve savaşmaktı…
Roma ordusundaki askerler de sivil sorunlarla ilgileniyordu. Yani sadece antik dünyanın en büyük topraklarını fetheden yenilmez ve güçlü bir birlik değil, aynı zamanda idari yetkinliğe sahip devlet adamı rolünü de üstlenmişlerdi. Ayrıca vergi toplama, halkı denetleme, mülki idareyi yönetme, kaleler, viyadükler ve yeni yollar inşa etme sorumlulukları da vardı.
11. Suç işlerlerse er ya da geç “onda birini öldürmek” denilen katliamın kurbanı olacaklardı!
Korkaklık, isyan veya isyana katılma, kaçmaya teşebbüs ve itaatsizlik Romalı askerlerin ölümüne sebep olan suçlar arasındaydı. Roma ordusunda, asker birliklerinde başka bir asker bu kabahatlerden herhangi birine karıştığı zaman komutan onları 10’ar kişilik gruplara ayırırdı. kısa maçı berabere bırakan dokuz arkadaşı tarafından taş, sopa veya bıçakla öldürüldü.
